Gedesoriënteerd dwaal ik tussen rekken
wat begon als simpel winkelen
werd een warrig labyrinth
waaruit ik nooit meer zal vertrekken
van kinderkleding naar damesmode
en dan ineens weer ondergoed
in een door Escher ontworpen trappenhuis
loop ik soms mezelf tegemoet
paspoppen staren met lege ogen
naar hoe ik vastloop in een hoek
Ik weet niet eens waarom ik hier ben
of waar ik ook alweer naar zoek
een rij verdwaalde mannen
wordt eindeloos in spiegels weerkaatst
ik kom weer op de sportafdeling
volgens mij is die gewoon verplaatst
aanbiedingsborden schreeuwen KORTING!
korting op wat? Op ruimte? Op tijd?
in de geur van katoen en verloren hoop
ben ik besef van beide kwijt
mijn oriëntatie is een afgeprijsde illusie
sokken, jassen, shirts, te wijde broeken
ik vind de weg naar buiten niet
maar ik zal blijven zoeken
Leave a Reply