Tien lange kilometers sjok ik 
door de miezer voort de polder door, 
langs de lange ruige dijk, 
een uitgestoken grijze streep, 
tot aan de einder, 
dwars door het platte groen. 

Mijn ademhaling, een metronoom 
in de monotone vlakte. 
Geel en zwart flitst nijdig heen en weer, 
in de knotwilgen langs de waterkant 
als kleine vonken van protest, 
vreemde vogel, met je gejaag, 
wat kom je hier doen, in dit trage land?