Ik weet het al, maar 
ik loop toch het hele rek nog eens langs. 

De fiets waarop ik Anne 
voor het eerst naar huis bracht, 
wiebelig van de drank en  verliefdheid, 
is gestolen. 

Er zijn nu ergens anders mensen 
op mijn fiets aan het fietsen. 

Ach. Het is niet anders. 

Kleine dingen worden grote dingen  als je ze koestert 
of niet juist. Dat kan ook. 

Zo volg ik ook bewust geen nieuws. 
Fake of echt. Trump die van de  Gazastrook 
een vakantieoord wil maken. Sorry, soms
volg ik het toch

Kinderen kunnen nog vechten als hertenbokken,
met de koppen tegen elkaar.
Niet inhouden uit angst
onherstelbare schade aan te richten.

Dat is ook de aantrekkingskracht
van een president die met een honkbalknuppel
het hoenderhok zonder gêne verrot slaat.

Ik wilde nog iets zeggen, maar ik ben het kwijt.
Er zit een gedicht in.

Soms worden fietsen koud gezet.
Iets verderop.
Komen de dieven ze later inzamelen.
Ik houd mijn ogen open.