Beton wordt betoverend waar 
neonlicht de scherpe randen 
van de nacht verzacht 
ik besta het best in doelloos dwalen 
leven zonder plan en agenda 
is waar ik mezelf vind 
tussen de regels 

vleermuizen scheren in stilte
door wolken muggen die dansen
boven de naamloze vijver
langs de Willem de Zwijgerlaan
de flat slaapt op een enkel
raam na dat in roze pulseert
een hartslag in de duisternis
ik zwerf me thuis